Լեզու | زبان

Search

Կապ մեզ հետ

خیابان استاد نجات الهی، شماره 295
تهران 1598873311

No.295, Ostad Nejatollahi Ave.,
Tehran - IRAN

Tel: (+98-21) 88901634, 88901635,
88901636, 88897980, 88897981

Fax: (+98-21) 88892617

info@tehranprelacy.com


Թ. Հ. Թեմի Յարաբերական Մարմնի հետ կապւելու համար՝
pr@tehranprelacy.com



ՀԱՒԱՏՔՈՎ, ՅՈՅՍՈՎ ՎԵՐԱՆՈՐՈԳՒԵԼՈՒ ՊԱՀԸ

 
Ամէն տարի դեկտեմբերեան այս օրերին, կանգնած ժամանակի մէջ փորձում ենք այն դիտել եւ հասկանալ յարաբերաբար մեր կեանքին։ Ապրում ենք ժամանակի մէջ, առանց սակայն խորհելու թէ լինում ենք ժամանակի հետ։ Լինել ժամանակի հետ նշանակում է այն օգտագործել լաւագոյն կերպով։ Պօղոս առաքեալը ասում է.- «Օգտագործեցէք ժամանակը, քանզի այս օրերը չար են» (Եփ. 5։16)։ Իսկ մի ուրիշ տեղ առաքեալը թելադրում է ժամանակը իմաստաւորել բարիք գործելով.-«Հետեւաբար՝ քանի դեռ ժամանակը մեր ձեռքին է, բարիք անենք բոլորի, մանաւանդ հաւատքի ճանապարհի մեր հարազատներին»(Գղ. 6։9-10)։

Մեր ժողովուրդը յաճախ կրկնում է.-«Չար ժամանակներում ենք», «այս օրերը չար են»։ Եկէք անկեղծօրէն մտածենք, իրօ՞ք ՛՛ժամանակն ու օրերը՛՛ չեն, թէ ոչ ՛՛մարդը՛՛ որ գործում է ինքն է ժամանակին, օրերի ինչութիւնը բնորոշողը։ Գերմանացի նշանաւոր Փիլիսոփայ Արթուր Շոփենհաուր խօսելով մարդ արարածի կառուցւածքի մասին շեշտում է, որ մարդ արարածը կազմւած է իրարու հակոտնեայ երկու մասերէ՝ մարմնից եւ հոգուց եւ իւրաքանչիւրը իր բնութեան պահանջներով է ապրում եւ այնուհետ աւելացնում է, որ մարմինը ենթակայ է աշխարհի օրէնքներին իսկ հոգին, որ այս աշխարհից չէ, ենթակայ չէ աշխարհիկ օրէնքներին։ Արդարեւ մարդ էակը, որ հոգու եւ մարմնի ամբողջութիւն է, այդ հոգու զօրութեամբ զերծ պէտք է մնայ բնութեան օրէնքներից եւ ազատօրէն գործի, քանի որ հոգին ազատութեան երաշխիքն է։ Առաքեալը ասում է. «Եւ որտեղ ներկայ է Տիրոջ հոգին, այնտեղ ազատութիւն է»(Բ. Կրն. 3։17)։

Քրիստոնէական մեր հաւատքը մեզ զօրացնում ու հաստատակամ է դարձնում մեր այն համոզումի մէջ, ըստ որին «Հոգին առաւել է քան զմարմին» եւ հետեւաբար Աստծու Ս. Հոգու զօրութեամբ երբ գործենք այն, ատեն ժամանակը իմաստաւորւում է, եւ գործն էլ կարող է դէպքի վերածւել բնորոշելով միանգամայն ժամանակը, որի մէջ գործում ենք։
Մեր ժողովրդի անցեալի եւ ներկայի կեանքը հանրագումարն է ժամանակի ու այդ ժամանակով իրագործւած դէպքերի։ Դէպքեր բարի, օրհնութեամբ օծուն եւ միւս կողմից չարաղէտ դէպքեր, որոնք մեր պատմութիւնը դառնացրին եւ ժողովրդի կեանքն էլ վերածեցին վշտի, ցաւի ու տառապանքի շտեմարանի։
2020 տարին պատմութեան մէջ յիշւելու է, որպէս համաճարակի, մահացու համաճարակի տարի, որ տասնեակ հազարաւորների կեանքը խլեց, մի համաճարակ որ ողջ աշխարհը տակն ու վրայ արեց, ամէն ինչ գլխիվայր շուռ տւեց, մի խօսքով այս համաճարակը մարդկային կեանքը հիմնովին կերպարանափոխեց։ Կերպարանափոխութեան քուրայի միջից անցաւ ու անցնում է մանուկը, պատանին, երիտասարդը, տարեցը, պետական մարդն ու հասարակ պաշտօնեան, հարուստն ու աղքատը հաւասարապէս։ Ընկերային, տնտեսական, քաղաքական, մշակութային կեանքը մարդուն հիմնովին փոխւեց։
Քորոնա վարակի զուգահեռ վրայ հասաւ Արցախեան պատերազմը։ Արդարեւ սեպտեմբերի 27-ից սկսեալ հայակեանքը փոթորկւեց, ալեկոծւեց ու հրկիզւեց եւ 10 նոյեմբեր 2020-ին այն այլափոխւած, կերպարանափոխւած, մութով պատւած սեւ դէպքի վերածւեց եւ ողջ ժողովուրդն էլ Հայաստանում, Արցախում եւ սփիւռքում ինքն իրեն անորոշութեան, թանձրացեալ, խաւարապատ մթնոլորտում գտաւ։

Երկիրը որ հազարաւոր տարիների ընթացքին իր հայ բնակչութեամբ եղել էր քաղաքակրթութեան օրրան, աղօթքի եւ աստւածապաշտութեան աստւածահաճ վայրի ու խաղաղութեան, լուսաւոր ու սրբաբոյր կեանքի հանդիսավայր, մի անգամից վերածւեց արեան գետի, աւերակի ու քանդումի, իսկ եկեղեցիներն ու պատմամշակութային կոթողներն ու պատմական վանքերը մնացին անողոք, վայրենաբարոյ, մարդասպան ու ցեղասպան մի վոհմակի իշխանութեան տակ։
Մշակութային եղեռն է, որ աստիճանաբար իրագործւելու է նոր ցեղասպանութեան կողքին։ Պատերազմը որ սկսւեց ընդմէջ Արցախի ու Ազերիա-թրքական եւ միջազգային ահաբեկչական ուժերի համատեղ ու ներդաշնակ գործակցութեամբ Արցախի ու Հայաստանի բնակչութեան, յատկապէս երիտասարդութեան համար եղաւ կործանարար ու ճակատագրական եւ բնիկ ժողովուրդը իր բնօրրանից արմատախիլ լինելու պատեհ առիթ։ Հայրենազրկումի եւ ոճրագործութեան իբրեւ հետեւանք այսօր տասնեակ հազարաւորներ եղան վտարանդի իրենց երբեմնի շէն, պայծառ ու տաքուկ տնից եւ դարձան գաղթական ու անտէր։

Կրկնակ ու եռեակ յանցագործութեամբ յանցապարտ ազերին ու թուրքը իրենց ոճրագործ ու մարդասպան ղեկավարներով փորձում են արար աշխարհին ներկայանալ իբրեւ խաղաղասէր ու մշակութասէր, մի բան որից երկուսն էլ փարսախներով հեռու են։ Առաւել եւս շփացած իրենց ժամանակաւոր յաղթանակով ամբարտաւանօրէն խօսում են Սիւնեաց աշխարհի, Սեւանայ լճի եւ Երեւանի ՛՛ազերիական՛՛ ինքնութեան մասին։ Ու ամենից անտանելին ու անընդունելին միանգամայն Արցախի տարածքին գտնւող մեր վանքերն ու եկեղեցիները, պատմամշակութային յուշակոթողները, որոնք պատմութեան ամենավաղ շրջաններից սկսեալ հայ ժողովրդի ճակատի քրտինքով կառուցւել ու իրենց արեամբ նւիրականացւել են, այսօր պիտակաւորւում են իբրեւ ՛՛Ուտի՛՛ական ծագում ու պատկանելիութիւն ունեցող կառոյցներ։ Օր ցերեկով այսքան կեղծիք ու պատմութեան նենգափոխում ՚՚ It is too much՚՚ պիտի ասէր պարկեշտ անգլիացին զօրակցելով հայ ժողովրդի հետ։

Ահա այս դառն իրականութիւնների ճնշման ներքեւ դիմաւորում ենք 2021 տարին եւ մեր Փրկչի հրաշափառ Ծննդեան եւ Աստւածայայտնութեան տօնը։ Տօները ունեն իրենց խորհուրդները, որոնցով ապրողները անկասկած վերանորոգ հաւատքով ու յոյսով կենսաւորւած հաւատարմութիւն են ուխտում իրենց ինքնուրոյնութեան, պատմութեան եւ հայրենիքին, որ խորհրդանիշն ու երաշխիքն է տւեալ ժողովրդի այս պարագային մեր ե՛ւ կենդանութեան ե՛ւ յաւերժութեան։

Տօները անպայմանօրէն աշխարհիկ խրախճանքներով պայմանաւորւած չեն. տօնը, տօները գեղեցիկ առիթներ են շնորհում մարդուն մտածելու տօնով խորհրդանշւած իրականութեան մասին։ Նոր տարին մեզ մղում է մտածելու նորոգութեան, նորոգւելու, նոր մօտեցումով կեանքը ապրելու եւ գործելու. դրա համար է, որ սաղմոսերգու մարգարէն

Դաւիթ խնդրում է.- «Մաքուր սիրտ հաստատիր իմ մէջ, ո՜վ Աստւած, նոր եւ ուղիղ հոգի դիր իմ ներսում»(Սղ. 51։10)։
Աստւած Եզեկիէլ մարգարէի միջոցաւ իր ժողովրդին պատգամում է.«Նոր սիրտ եմ տալու ձեզ. նոր հոգի եմ դնելու ձեր մէջ. ձեր մարմիններից հանելու եմ քարեղէն սիրտն ու մարմնեղէն սիրտ եմ տալու ձեզ. իմ հոգին եմ տալու ձեզ։ Եւ այնպէս եմ անելու, որ իմ արդարութեան ճանապարհով ընթանաք, օրէնքներս պահէք ու կատարէք դրանք»(Եզ. 36։26-27)։
Առակաց գրքում կարդում ենք.«Սրտի մաքրութիւն սիրողի շրթունքների վրայ շնորհք կայ, ու թագաւորը նրա բարեկամն է»։ Պօղոս առաքեալ Եփեսացիներին գրած նամակում, թելադրում է.«Եղէ՛ք նոր մարդ՝ ստեղծւած Աստծու պատկերի համաձայն, եւ ճշմարիտ կեանքն ապրեցէք արդարութեամբ եւ սրբութեամբ»(Եփ. 4։24)։
Քրիստոսի Ծննդեան եւ Աստւածայայտնութեան տօնը եւս իր խորհուրդով իբրեւ սիրոյ, խաղաղութեան եւ հաճութեան ճառագայթուն տօն մեզ մղում է սիրով լցւել, հաւատքով նայել

Բեթղեհէմի քարայրում, մսուրի մէջ դրւած մանուկ Յիսուսի անմեղ ժպտին ու յաւերժաբոյր աչքերին եւ դրանցով զօրացած ու լուսաւորւած ընթանանք փրկութեան ճանապարհով, քանի որ Աստւած մարդացաւ, մարմին առաւ, որ մեզ փրկութեան առաջնորդէ, որպէսզի, ինչպէս որ եկեղեցու մեծ հայրերից՝ մին ասել է.«Աստւած մարդացաւ, որպէսզի մարդը աստւածացնի»։ Աւետարանը ասում է.«Քանի որ Աստւած այնքան սիրեց աշխարհը, որ մինչեւ իսկ իր Միածին որդուն տւեց, որպէսզի նա, ով հաւատում է նրան, չկորչի, այլ յաւիտենական կեանք ունենայ» (Յհ. 3։16)։

Նոր տարւայ եւ Ս. Ծննդեան ու Աստւածայայտնութեան տօներից մեզ փոխանցւող սէրն ու հաւատքը, յոյսն ու խաղաղութեան տենչը, վճռակամութիւնն ու անսպառ հայու ոգին, պայքարելու արարատանման կամքը եւ տեսիլքը զօրաւոր ու ամբողջական հայրենիք ունենալու, անկասկած մեզ ամրապնդելու են մեր կոչման եւ առաքելութեան մէջ։
Այո՛, դառն է պարտութիւնը, աւելի դառն է հայրենիք կորսնցնելը. եօթանասուն հինգ տարւայ իմ կեանքում ոչ մի վայրկեան հայրենիքի, Հայաստանի տեսիլքը մտահան չեմ արել, որովհետեւ հայրենասիրութիւնը օրօրօցային մեղեդիների երգ իբրեւ միախառնւեց իմ էութեան եւ այնուհետ դարձաւ իմ ուղեկիցն ու ճանապարհորդակիցը։

Յաճախ ունեցած ենք պարտութիւններ մեր յաղթանակների կողքին։ Քանի՜ քանի՜ անգամներ են աւերի ու աւարի ենթարկւել մեր շէն քաղաքները, գիւղերը, աւանները, վանքերն ու տաճարները եւ սակայն երբեք չենք ընկճւել ու յուսահատւել, յարատեւօրէն մեր ականջներին է հասել Քրիստոսի կեանք բուրող խօսքը «Մի՛ վախեցիր, բայց միայն հաւատա»։ Որքան գեղեցիկ ու ներշնչող են վաղամեռիկ հայ բանաստեղծի՝ Վահան Տէրեանի հետեւեալ խօսքերը.-
Ամրակուռ է մեր հոգին-դարերի զաւակ՝
Շատ է տեսել մեր սիրտը աւեր ու կրակ…
Գերւած ենք մենք, ոչ ստրուկ - գերւած մի արծիւ։
Բարբարոսներ շատ կը գան ու կանցնեն անհետ,
Արքայական խօսքը մեր կը մնայ յաւէտ։

Հայ ժողովրդի պատմութիւնը խորապէս ուսումնասիրած պատմաբան եւ գրող Լէոն բնորոշում է Արցախ-Ղարաբաղը իբրեւ ՛՛մի հսկայական միջնաբերդ, որ ճակատն է դարձել Կուր-արաքսեան եւ մերձկասպիան անհուն տափաստանների՝ բնութիւնից կոչում ստացած լինելով պաշտպանել հայկական բարձրաւանդակն այս տափաստանների կողմից առաջացող, շարժումների դէմ։ Այդ հսկայական բերդի ամբողջ նշանակութիւնը հասկանալու համար՝ պէտք է նկատի առնել, որ նա փակում է ազգերի տեղափոխման այն մեծամեծ ճանապարհները, որոնք Կասպից ծովի հիւսիսային եւ հարաւային ափերով Միջին Ասիայից բերում են Կուր-արաքսեան արգաւանդ տափաստանները։ Պատմութիւնը մեզ շատ փաստերով ցոյց է տալիս, որ նւաճող ազգերի ահաւոր յորձանքները գալիս ընդհարւում էին Ղարաբաղի լեռնաստանին, փշրւում ու յետ էին դառնում»։
Նոր տարւայ եւ Ս. Ծննդեան ու Աստւածայայտնութեան նւիրական այս օրերին կոչւած ենք վերանորոգւելու, մեր հայրերի ամրակուռ հաւատքով հզօրանալու, յոյսով ու սիրով զրահաւորւելու եւ պայծառ մտքով դիտելու մեր պատմութիւնը, որ անմահանուն Յովհաննէս Թումանեանի բառերով ՛՛մի լուսատու լապտեր է՛՛, որ իր լոյսով կարող է մեզ առաջնորդել մեր պատմութեան լուսաւոր ճանապարհով։

Կոչ եմ անում մեր ժողովրդի հաւատաւոր զաւակներին, հնարաւորութեան սահմաններում ժուժկալ լինեն իրենց տօնական օրերին յատուկ սեղանների կազմակերպման մէջ. ամանորեայ խրախճանք ընթրիքներից հեռու մնան եւ աւելի ժամանակ տրամադրեն աղօթքի, խոկումի եւ Աստծու խօսքի ընթերցման։
Աւանդաբար տօնական օրերին տեղի ունեցող նւէրների միմեանց փոխանակումը փոխարինէք Արցախի մեր որբացած, այրիացած, անդամալուծւած ժողովրդի զաւակներին հասցէագրութեամբ։

Լինենք զգաստ ու զգօն եւ Քրիստոսի սիրոյ եւ հաճութեան զգացումներով միմեանց շնորհաւորենք եւ աղօթենք մեր հազարաւոր նահատակների հոգիների խաղաղութեան համար, նրանց ծնողների մխիթարութեան եւ աշխարհի խաղաղութեան համար։
Յիշեցէ՛ք, Քրիստոսի ծննդեան առիթով, արեւելքից երեք մոգեր եկան Բեթղեհէմ եւ նորածին Մանուկ Յիսուսին ընծայեցին իրենց նւէրները՝ ոսկի, կնդրուկ եւ զմուռս։ Մոգերի նման մենք էլ մեր ընծաները մատուցենք մեր մանուկներին, հայրենազուրկ մեր ժողովրդին։

Ահա այս խոհերով ու սրտաբուխ կոչով շնորհաւորում եմ մեր ժողովրդի բոլոր զաւակներին եւ յատկապէս մեր թեմի հաւատացեալ ժողովրդին։ Աղօթում եմ, որ ծնեալ Փրկիչը իր ծննդով աշխարհ բերի, մի անգամ եւս, սէր, խաղաղութիւն, եղբայրութիւն, միութիւն ու միասնականութիւն եւ մեզանից հեռացնի ատելութիւնն ու թշնամանքը, անհանդուրժողութիւնն ու նենգութիւնը եւ սիրոյ ու խաղաղութեան սերմերով մեր սրտերը վերածի կանաչ արօտավայրի, որտեղ տիրի խաղաղ ու համերաշխ կեանք։
Աղօթում եմ մեր եկեղեցու եւ իր նւիրապետական Աթոռների՝ Ս. Էջմիածնի, Կիլիկեան պատմական Ս. Աթոռին եւ Երուսաղէմի ու Կ. Պոլսոյ պատրիարքական աթոռների, մեր առաջնորդութիւնների եւ ողջ ժողովրդի համար։ Յատուկ աղօթք եմ մատուցում Իրանի Իսլամական Հանրապետութեան, իր հոգեւոր եւ աշխարհիկ ղեկավարութեան եւ ժողովրդի ինչպէս նաեւ Հայաստանի, Արցախի եւ Միջին Արեւելքի երկրների եւ ողջ խաղաղասէր մարդկութեան համար։
Թող հրեշտակների եւ երկնային զօրքերի հետեւեալ մեղեդիանման երգը լինի զօրութեան եւ ներշնչման աղբիւր ի խնդիր պայծառ ու աստւածահաճ կեանքի։

«Փա՜ռք Աստծուն՝ բարձունքներում,
Խաղաղութի՜ւն երկրի վրայ
Եւ հաճութիւն մարդկանց միջեւ»

Շնորհաւոր նոր տարի եւ Ս. Ծնունդ
Քրիստոս ծնաւ եւ յայտնեցաւ
Ձեզ եւ մեզ մեծ Աւետիս. Ամէն։

ՍԵՊՈՒՀ ԱՐՔ. ՍԱՐԳՍԵԱՆ
ԱՌԱՋՆՈՐԴ ԹԵՀՐԱՆԻ ՀԱՅՈՑ ԹԵՄԻ

Դեկտեմբեր 2020
Թեհրան

ՏՕՆԵՐ

Կրօնական Տօների Օրացոյց


Երկուշաբթի 25 Մարտի 2024;
Աւագ երկուշաբթի

Երեքշաբթի 26 Մարտի 2024;
Աւագ երեքշաբթի

Չորեքշաբթի 27 Մարտի 2024;
Աւագ չորեքշաբթի

Հինգշաբթի 28 Մարտի 2024;
Աւագ հինգշաբթի

Ուրբաթ 29 Մարտի 2024;
Աւագ ուրբաթ

Շաբաթ 30 Մարտի 2024;
Ճրագալոյց

Կիրակի 31 Մարտի 2024;
Սուրբ Յարութիւն կամ Զատիկ

Կիրակի 07 Ապրիլի 2024;
Կրկնազատիկ եւ Աւետումն Սուրբ Կոյս Մարիամ Աստւածածնի

Կիրակի 14 Ապրիլի 2024;
Կանաչ կամ Աշխարհամատրան Կիրակի

Կիրակի 28 Ապրիլի 2024;
Սուրբ Խաչի Երեւման Տօն

Հայկական անձնանուններ

Հայ ազգի արժանիքներին լաւածանօթ և նրա արժէքներով հպարտ հայ ծնողի համար մեծ նշանակութիւն ունի իր գալիք սերնդի հայապահպանման գործընթացը, մասնաւորաբար սփիւռքեան պայմաններում:
Ուստի, այս ուղղութեամբ նորամանկան սպասող ընտանիքներին օժանդակելու նպատակով է, որ օգտւելով հայկական եւ եւրոպական տարբեր աղբիւրներից, Թեհրանի Ազգային Առաջնորդարանի կայքէջի վրայ է տեղադրւում Հայկական անձնանունների ցանկը:

ՀԱՅԿԱԿԱՆ ԱՆՁՆԱՆՈՒՆՆԵՐ