پیام اسقف اعظم سیبوه سرکیسیان، خلیفه ارامنه تهران وشمال به مناسبت فرارسیدن سال نو میلادی و میلاد عیسی مسیح

شکر تو را ای خداوند. شکر تو را. شکر تو را برای همه چیز.

عزیزان،

با کلام روحانی شکرگذار ارمنی خداوند را شکر می گوییم برای کلیه نعمت ها و هر آن چه که با ما ارزانی داشته است.

در این ایام که جهان و بویژه جهان مسیحیت خود را برای جشن سال جدید مسیحی و میلاد منجی ما عیسی مسیح و همچنین ورود به دهه جدید آماده می سازد، حیات و تعالیم عیسی مسیح را به یاد می آوریم که برای پیروانش راهنمای راه، منبع الهام و قوت بی بدیل روحانی برای تقویت ایمان محسوب می شوند.

عیسی مسیح در دوران اجرای رسالت خود در حیات مادی خویش همواره شکرگذار و قدردان پدر هم ذات خود بوده است تا از این طریق درس تواضع و شکرگذار بودن در زندگی به ما داده باشد.
در دوره ای از موعظه ها و تعالیم خویش عیسی مسیح بدلیل بی اعتنایی ساکنان خورَزین و بِیت‌صِیْدا می فرماید "وای" بر حال ساکنان این شهرها و همچنین ساکنان کَفَرناحوم را بدلیل رفتارشان متهم کرده و سپس چنین دعا می کند:
" ای پدر، ای خداوند آسمان و زمین، تو را سپاس می گویم که این امور را از دانایان و خردمندان پنهان داشته و بر ساده دلان و متواضعان آشکار ساخته ای". (متی 11:25)

چه دعای زیبا، پر محتوا و الهام بخشی که عیسی مسیح با توسل به آن از خدای آسمانی خود تشکر می کند. در کتاب مقدس به موارد بسیاری از شکرگذاری خداوند بر می خوریم. تشکر و قدردانی از بخش های مهم کتاب مقدس بشمار می آید. از طریق دعا ما با خداوند ارتباط برقرار می کنیم و بواسطه این ارتباط انسان معنای فرزند بودن خود را احساس و زندگی می کند.

تشکر و قدردانی از خداوند به معنای درک این واقعیت است که ما مخلوق او هستیم. بدین معناست که ما فرزندان او هستیم و او پدر ما .با چنین درک و احساسی است که باید به استقبال سال جدید و عید میلاد مسیح برویم. شکرگذار باشیم که خداوند در هر کدام از روزهای سال های دهه گذشته، در رنج ها، محنت ها و شادی ها در کنار ما بوده و ما را براساس اراده خویش رهنمون شده است و تشکر از بابت آن که زندگی تنها فرزند خویش را الگوی راه ما قرار داد.

به عنوان فرزندان کلیسای ارمنی وظیفه داریم تا علاوه بر شکرگذاری خداوند از تعالیم کتاب مقدس پیروی کرده و همواره این سخن خالق مزامیر را به یاد داشته باشیم که :"سخنت چراغ گام های من و روشنایی بخش راه من است." (مزامیر 119:15)
متاسفانه جهان معاصر با پدیده های وسوسه انگیزش انسان ها را به سمت جهالت و تاریکی راهنمایی می کند. انسان نیز به تبعیت از خودپسندی و همچنین منافع و علائق شخصی و نیز با غفلت از ارزشهای اجتماعی و ملی و همچنین با فراموش کردن این پیام عیسی مسیح که می فرماید:" با دیگران همانطور رفتار کنید که می خواهید آن ها با شما رفتار کنند. این است خالصۀ تورات و نوشته های انبیا" (متی 7:12)، ایام خود را به بطالت می گذراند.

ملت ما در طی قرون متمادی با حقایق منبعث از نورانیت کلام کتاب مقدس زیسته است. کتاب مقدس با حقایق و مکاشفات خود بزرگترین نعمتی است که به انسان ها داده شده است. این کتاب به ما فرمان می دهد تا به خداوند اقتدا کرده و در مسیر عشق حرکت نمائیم. " پس چون فرزندان عزیز به خدا اقتدا کنید و به محبت رفتار نمایید، چنانکه مسیح هم ما را محبت نمود وهمچون قربانی وهدیه ای خوشبو خویشتن را برای ما به خداوند هدیه کرد." (افسسيان 5: 1-2)

خداوند کمال است. اقتدا به او به معنای تلاش در جهت کمال و انجام آن با عشق است زیرا رسول عیسی مسیح می فرماید :"عزیزان، یکدیگر را دوست بدارید زیرا عشق نعمت خداوند است. هر آنکس که دوست بدارد از خداوند زاده شده و خداوند را می شناسد." (یوحنا 1:5) آنکس که در روشنایی قدم بردارد از حسادت، خودپسندی، کینه، غرور و خودشیفتگی، غیبت و تهمت دور شده و در یک کلام تغییر شکل یافته و تبدیل به انسانی جدید می شود.

روح سال جدید و همچنین عید میلاد عیسی مسیح و ظهور خداوند در این خلاصه می شود. رسول عیسی مسیح می فرماید: "پس اگر کسی در مسیح باشد، خلقت تازه‌ای است؛ چیزهای کهنه درگذشت، اینک همه‌چیز تازه شده است" (دوم قرنتيان 5:17). آری زندگی تغییر یافته است، امروز از لحاظ مشکلات و فراز و نشیب های اجتماعی و اقتصادی با روز گذشته تفاوت دارد، در نتیجه بازسازی، آزمون خویشتن و بازبینی زندگی نیازی مبرم است که نمی توان آن را به تعویق افکند.

تنها با تجدید حیات اساسی می توانیم ارزش های روحانی و ملی را بازیافته و با تعهد و تحرکی مضاعف به مبارزه در مسیر دست یافتن به مطالباتمان ادامه داده وهمچنین با حس بالای مسئولیت پذیری از زبان، ایمان و فرهنگ خود به عنوان تضمین کنندگان جاودانگی مان حفظ و حراست نمائیم.

امروزه در زندگی خود با مشکلات فراوان و مختلفی مواجه هستیم. دغدغه های روزمره به بخش جدایی ناپذیر زندگی ما تبدیل شده اند. در مواجه با این واقعیت تلخ تجدید نظر در زندگی وظیفه ملی ما می باشد. در این برهه از حیات خویش رسالت ما این است تا به صورت جمعی تلاش و همکاری نمائیم و با درک اهمیت در کنار هم بودن در تلاشی جمعی زندگی خود را از گناه و اسراف دور کنیم.
با تقویت ایمان و همچنین با اراده ای راسخ و بدور از نا امیدی می توان بر مشکلات غلبه کرد. این ایام گرامی بهترین فرصت برای تجدید حیات روحی و قلبی و نگاه به آینده هستند.

اعیاد سال جدید و میلاد عیسی مسیح زیباترین فرصت برای آزمودن خویشتن و سپس جهت گیری بر اساس آن می باشند. زندگی خود را با نور ستاره ای که در بیت لحم درخشید روشنایی بخشیده و به یکدگیر شادباش بگوییم.
اجازه می خواهم تا در کنار تبریکات خالصانه، همچنین از دعاها و پیام های شما در رابطه با جراحی قلبم تشکر و قدردانی نمایم.

سال جدید مسیحی و میلاد عیسی مسیح مبارک باد
بشارت شما و ما را
مسیح زاده شده و ظهور نمود، آمین

دعاگو
اسقف اعظم سیبوه سرکیسیان
خلیفه ارامنه تهران