Ողջ աշխարհը 8 մարտը նշում է որպէս կանանց միջազգային օր։ Քրիստոնեայ աշխարհն էլ իր կարգին յատուկ միջոցառումներով անդրադառնում եւ ուշադրութեան առարկայ է դարձնում աստւածաստեղծ կինը, որի ստեղծագործութեամբ կատարելագործւեց աշխարհի ստեղծագործութիւնը։
Կինը մարդկային պատմութեան մէջ ունեցեր է, ունի եւ ունենալու է իր ինքնուրոյն դերն ու տեղը, յատկապէս սերունդների դաստիարակութեան նւիրական գործում։ Անհաշիւ է թիւը այն տիպար կանանց, որոնք իրենց կողակիցների կողքին կանգնած պատմութիւն են կերտել։
Մեր ժողովրդի պատմութեան իսկ վկայութեամբ հայ կինը իր առաքինութեամբ, հաւատարմութեամբ, անձնուրացութեամբ, հայրենասիրութեամբ, քրիստոնէական հաւատքով, ծնողական գուրգուրանքով եղել է եւ է օրինակելի եւ զօրութեան ու ներշնչման աղբիւր։
Առակաց գիրքը գրում է. «Իմաստուն կանայք շինում են իրենց տունը, իսկ անզգամ կանայք կործանում են իրենց տները» (Առ. 14։1)։ Շնորհալի ու ժրաջան կիները իրենց ամուսինների փառքն ու պսակն են։
Հայ ընտանիքը իր սիրով եւ հաւատքով ջերմացնողն ու զօրացնողը հայ կինը, հայ մայրը եղած է։ Ուսումնասէր ու գրասէր հայ կինը եղել է եւ պէտք է լինի աշակերտը Ս. Մեսրոպ Մաշտոցի։ Հայրենասէր հայ կինը, հայ աղջիկը եղել է իր հայրենիքի ազատութեան եւ ժողովրդի արժանապատւութեան համար կռւող իր ամսունոյն կողքին։ 19-րդ եւ 20-րդ դարերի մեր ժողովրդի ազատագրական պայքարի պատմութիւնը հարուստ է ֆիտայի կանանցով, ովքեր անձնւիրաբար մասնակցել են կռիւների, քաջալերել են ֆիտայիններին ու ազատամարտիկներին հանդիսանալով մեր օրերի նոր ՛՛Տիկնայք փափկասունք՛՛ մեր արդի պատմութեան։
Հայ կինը եղել է եւ է՛ սիւնը հայ ընտանիքի, պահպանողը մեր աւանդութիւնների ու հոգեւոր եւ ազգային արժէքների։ 32 տարիներ առաջ սկսած Արցախի ազատագրական պայքարի լուսաւոր էջերի վրայ փայլում են անունները այն կանանց, ովքեր զէնքը ձեռքին անձնւիրաբար պատերազմի դաշտի վրայ վկայեցին իրենց հայրենասիրութեան եւ ազատութեան։
Այսօր եւս հայ կինը իր տան զարդն է, ազգային եկեղեցական իր գործունէութեամբ հայակեանքին տալիս է ինքնուրոյն բոյր։ Այո՛, հայ ընտանիքը, հայ դպրոցը շատ բաներով պարտական են հայ կնոջ։
Տօնդ շնորհաւոր հայ կին, հայ մայր եւ հայ օրիորդ. օրհնեալ լինես որտեղ որ կաս։
ՍԵՊՈՒՀ ԱՐՔ. ՍԱՐԳՍԵԱՆ
ԱՌԱՋՆՈՐԴ ԹԵՀՐԱՆԻ ՀԱՅՈՑ ԹԵՄԻ
8 Մարտ 2020